จักขุ, จักขุ- หมายถึง น. ตา. (ป.; ส. จกฺษุ).
น. ตา. (ป.; ส. จกฺษุ).
น. ตาซึ่งทำหน้าที่ดูรูป. (ป. จกฺขุ + อินฺทฺริย).
น. ช่องตา.
น. ส่วนสําคัญของตา ทําให้แลเห็น.
น. ความรู้อันอาศัยทางตาเกิดขึ้น.
น. อาการที่ตากับรูปและจักขุวิญญาณประจวบกัน.
ดู จักขุ, จักขุ-.